Her Gelecek Yakındır - Hüsrev Hatemi | İzler

Her bölümde Türkiye’nin tanıdığı ve her kesimde büyük saygı uyandıran isimlerin hayatlarına kendi anlatımlarıyla şahitlik edeceğiz. Doğdukları ortamdan, nasıl yetiştiklerine, kimlerden etkilendiklerinden, bugünlere gelirken neler yaşadıklarına bu programda cevaplar bulacağız. Peki bu programda İzler’ini takip edeceğimiz isimler kimler? Örneğin; İhsan Fazlıoğlu, Hüsrev Hatemi, Uğur Derman, Rasim Özdenören, Dücane Cündioğlu, Sa’düddîn Ökten, Abdullah Sert, Nabi Avcı, Hüsrev Hatemi, Nurullah Genç, Ahmet Özhan vb. isimler... Bu bölümde İzler, güzellerin yürüyüş ritmine ayna tutmaya devam ediyor. Hüsrev Hatemi'nin izlerini takip edeceğiz bu hafta... İzler'in bu bölümünde Hüsrev Hatemi'nin başlıca anlattıkları; 1938. Atatürk'ün ölüm tarihinden 1 ay 2 gün sonra ikiz kardeşimle beraber doğacağım, o sırada Ultrason yok hiç bilinmiyor, Annem şüphe de etmemiş. İkiz olarak 1938 12 Aralık'ta öğleden sonra bir Pazartesi günü 14:30'da bizim birader, ondan 15-20 dakika sonra da ben doğmuşum. Birader daha normal bir çocuk olarak besili doğmuş. Ben yaşayacağından baya çok şüphe edilen çünkü serum tedavisi veya yeni doğan çok düşük tartılı çocukların nasıl yaşayacağı şüpheliyken doğmuşum. Yeni icad olan serum tedavisi ama damardan verilme çocuklara pek bilinmiyor, yaygın bir pratik değil. 1950'lerden sonra başlayacak çocuklara serum tedavisi. Bana karın derisi altından kullanılmış serum şişeleri, tek serum da yok o sırada nasıl vermişler bilmiyorum... İhsan Hilmi Alantar'ın verdiği serumlar karın derisi altına gittiği kadar verilerek karın derisi şişiyor, damarlara serum verilmiş gibi olmuyor. O tip serum tedavileri ile ümit kesilmişken bir hafta on günde kendime gelmişim. Ermeni bir aile tanıdığı bana cürtük adını takmış. Kıymık gibi bir manası varmış. O ermeni matmazel sonra beni 9 yaşında bir Cumhuriyet Bayramı töreninde kendisi Tarlabaşı'nda oturuyor, Tarlabaşı köşesinden o da Taksim'e doğru yürürken beni 9 yaşında töreni seyretmeye babamla, ikiz kardeşle giderken görünce birden bire cürtük diye bağırıp Tarlabaşı köşesinden bana doğru koşmuştu. Ben ne oluyoruz diye koşarken bi anda yakalanmıştım. O zaman anladım benim lakabım cürtükmüş ve yaşayacağımdan da şüphe duyulmuş. Öyle bir iklimde doğmuşum. Kendime gelip hayatı öğrenmeye başladığım zaman... Devamı videoda... Gelin, Beraber Yürüyelim...