Sana mı kaldı? | Kaçış Rampası

Aklımızın ermeye başladığı yıllardan itibaren korku ya da olumsuzluklarla kodlanıyoruz. Olmaz. Çocuklar öyle şeyler konuşmaz. Sen dersine bak çocuğum. Sana mı kaldı onu düşünmek, çalış da sınavını kazanmaya bak. Başımıza icat çıkarma bir de senle uğraşmayalım. Onu elleme, cıs olur. Buna dokunma komşu iğne yapar. Duvarlar, duvarlar… Yeni kuşağı suçlayan dedeler, babalar, teyzeler, nineler… Kusura bakmayın, bu nesil kendi kendine yetişmedi. Hatırlıyor musunuz, onları siz yetiştirdiniz. Çok asiydiler, sizi dinlemediler mi? Belki de dinlenecek bir şey göremediler. Siz ona yetişemediniz, soruların üzerini kapattınız. Sonuçta insan yetiştirmek de büyük meziyet. Ebeveynleri bırakın, hocaların bile büyük sorunlar yaşadığı bir konuda yetersiz kalmak normal kabul edebileceğimiz bir durum. Ama kendimizi bu konuda bir teraziye koyalım artık ve yenileri yetiştirirken en azından bu hatadan dönebilelim. Küçücük çocukları suçlayarak günü geçiştirmek çok basit bir hareket. Biz bunu yapanlardan olmayalım. Yaşları gereği asi de olabilirler, onlarla savaşmak yerine açıklayıcı şekilde anlatmayı deneyelim. Ceplerindeki telefonları filan da çıkartmadan... Kendi gençliğinizden örnekler vermeden... Biz o dönemleri anladık fakat siz bu dönemi anlamakta birazcık zorluk çekiyorsunuz. Artık Türkiye değil Dünya bambaşka bir yerde. Olumsuzlukları, suçlayıcılığı, korkutmayı bir kenara bırakalım. Çocukluğundan beri sindirilmiş ve baskılanmış insanlar söz hakkı elde ettikleri yaşa geldiklerinde biriktirdikleri düşünceleri bir anda haykırmaya başlıyorlar. Haykırışın doğru olduğunu söylemiyorum bakın ama bunun sebebi çocuk yaşta fikirlerine değer verilmemiş olması. Kendisinden hep bir mükemmellik beklenmiş olması. Halbuki büyük fikirlerin ateşleyicisi her zaman kötü fikirlerdir. Mcdonald’s teoremi diyor buna gevur. Bir grup iş arkadaşı her öğlen yemek yemek için çıktıklarında ne yiyeceklerine karar vermekte zorlanıyorlar ve bu her gün vakit kayıplarına sebep oluyor. Nereye gitsek diye birbirlerine soruyorlar, öneri de yok. Biri çıkıp “Mcdonald’s”a gidelim diyor. Diğerleri de bu kötü fikri hemen reddediyorlar, “ya ne Mcdonald’s”ı, oraya gideceğimize şuraya gideriz.”. İşte kötü fikir bu şekilde yeni fikirlerin doğmasına sebep olur, onun için fikir üreten kimseyi saçma da olsa hor görmeyin. O fikrin çalışmayacağını ispat ederek, fikrini geliştirmesine pozitif şekilde yardımcı olmaya bakın. Devamı videoda... Gelin, Beraber Yürüyelim...